Σύμφωνα με αυτή την ανασκόπηση, η φυσική δραστηριότητα, ιδιαίτερα η αερόβια άσκηση, μέσω ενός αριθμού μηχανισμών, έχει τη δυνατότητα να υποστηρίξει την υγεία του εγκεφάλου καθώς μεγαλώνουμε. Εκτός από τα οφέλη για το καρδιαγγειακό σύστημα, η σωματική δραστηριότητα έχει θετικές επιδράσεις στους βιοδείκτες του αίματος, τη φυσιολογία και τους ψυχολογικούς παράγοντες που συνδέονται με τη νοητική λειτουργία. 

 "Protective Effects of Exercise on Cognition and Brain Health in Older Adults", Amanda V. Tyndall; Cameron M. Clark; Todd J. Anderson; David B. Hogan; Michael D. Hill; R.S. Longman; Marc J. Poulin Exerc Sport Sci Rev. 2018;46(4):215-223. 

"Προστατευτικές επιδράσεις της άσκησης στη νοητική και την εγκεφαλική υγεία στους μεγαλύτερους ενήλικες!"

Η σωματική δραστηριότητα είναι μια αλλαγή του τρόπου ζωής που θα μπορούσε να αποτρέψει ή να καθυστερήσει τις ασθένειες που σχετίζονται με την ηλικία, συμπεριλαμβανομένης της άνοιας. Υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις ότι η άσκηση έχει ευεργετικό αντίκτυπο, μέσω πολλών μηχανισμών, για την συμβολή στην "υγιή γήρανση" του εγκεφάλου. Οι πολυσύνθετες παρεμβάσεις που συνδυάζουν τη σωματική δραστηριότητα με την ψυχική διέγερση και την κοινωνικοποίηση είναι πολλά υποσχόμενες προς αυτή τη κατεύθυνση. Απαιτείται η συνεργασία μεταξύ βασικών επιστημών, κλινικών και εθελοντών για τη πλήρη κατανόηση αυτού του πολύπλοκου, αλλα δυνητικά καρποφόρου τομέα έρευνας, ώστε να βοηθηθούν οι ηλικιωμένοι να ζήσουν με ποιότητα το υπόλοιπο της ζωής τους!

Παρόλο που πολλοί ηλικιωμένοι αναγνωρίζουν ότι η σωματική δραστηριότητα είναι ευεργετική για την υγεία τους, οι περισσότεροι δεν συμμετέχουν σε προγράμματα σωματικής δραστηριότητας για να επιτύχουν αυτά τα οφέλη. Αυτά τα οφέλη αποκτώνται μόνο από τη συνεπή και συνεχή συμμετοχή σε κάποιο δομημένο πρόγραμμα. Τα δομημένα προγράμματα άσκησης ή ομαδικής άσκησης μπορούν να προσφέρουν μεγαλύτερο όφελος για τους ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας επειδή αποτελούν κίνητρο για τη συνεπή τήρηση τους. Οι δραστηριότητες πρέπει να είναι ευχάριστες και ικανές να οδηγήσουν σε αντικειμενικά οφέλη αντοχής.

Πόση άσκηση χρειάζεται;

Η Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία και το Αμερικανικό Κολλέγιο Αθλητικής Ιατρικής (ACSM) έχουν καθιερώσει δύο οδηγίες για τη δοσολογία της άσκησης που απαιτείται για καρδιαγγειακή και αναπνευστική υγεία. Ωστόσο, η συγκεκριμένη δόση άσκησης που απαιτείται για τη διατήρηση της εγκεφαλικής και νοητικής υγείας, ιδιαίτερα στους μεγαλύτερους ενήλικες, δεν είναι γνωστή. Ο καθορισμός κατωφλίων για τον εγκέφαλο και το νοητικό όφελος με βάση τις υπάρχουσες δοκιμές άσκησης σε ηλικιωμένους ενήλικες παραμένει δύσκολη λόγω διαφορών στην καθορισμένη ένταση και διάρκεια άσκησης, διαφορές στους παράγοντες κινδύνου ( δηλ.ηλικία, φύλο) και διακύμανση της τήρησης αυτών των συνταγών από τους ίδιους τους συμμετέχοντες. Πράγματι, τα προκαταρκτικά στοιχεία από το εργαστήριό, υποδεικνύουν ότι όλοι οι συμμετέχοντες δεν μπορούν να φτάσουν σε ένα επιδιωκόμενο επίπεδο έντασης ή διάρκειας άσκησης, ακόμη και σε υγιείς ηλικιωμένους ενήλικες με τη βοήθεια σημαντικής παρακολούθησης και ενθάρρυνσης καθ' όλη τη διάρκεια της άσκησης. Σύμφωνα με τους ερευνητές η συνεχιζόμενη εργασία στο εργαστήριό τους επιδιώκει να χαρακτηρίσει την ετερογένεια στην τήρηση της έντασης της άσκησης και των συνταγών διάρκειας, χαρτογράφοντας τις ατομικές τροχιές δόσεων άσκησης κατά τη διάρκεια μιας παρέμβασης 6 μηνών. Με την ομαδοποίηση παρόμοιων τροχιών μέσω νέων στατιστικών προσεγγίσεων, μπορούμε να αρχίσουμε να κατανοούμε τις υποκείμενες φυσιολογίες (π.χ. εγκεφαλοαγγειακή λειτουργία) και ακόμη και τα ψυχολογικά χαρακτηριστικά (καταστάσεις διάθεσης) των συμμετεχόντων, τα οποία μπορούν να προβλέψουν ή να αντιληφθούν με άλλο τρόπο την ικανότητα επίτευξης δόσεων άσκησης που μπορεί να ωφελήσουν την υγεία του εγκεφάλου και τις vοητικές επιδόσεις σε μεγαλύτερη ηλικία. Επιπλέον, η κατανόηση των μεταβλητών που προβλέπουν την επιτυχία ή την αποτυχία στην επίτευξη προκαθορισμένης δόσης άσκησης έχει τεράστιες επιπτώσεις στη σχεδίαση εξατομικευμένων συστάσεων για τη βελτιστοποίηση του οφέλους από τις μέγιστες ανεκτές δόσεις άσκησης.

Τύποι παρεμβάσεων σωματικής δραστηριότητας και κοινωνικής δέσμευσης

Πολλοί διαφορετικοί τρόποι φυσικής δραστηριότητας έχουν αξιολογηθεί για την επίδρασή τους στη νοητική λειτουργία σε ηλικιωμένους ενήλικες. Αν και η αερόβια άσκηση είναι ο τύπος που χρησιμοποιείται πιο συχνά, το Tai Chi ή Qigong, ο χορός έχουν δείξει τουλάχιστον κάποια βελτίωση σε ορισμένες νοητικές λειτουργίες. Οι ηλικιωμένοι είναι πιθανότερο να ακολουθούν ένα πρόγραμμα άσκησης εάν συμμετέχουν σε μια δραστηριότητα με σύζυγο ή φίλο. Οι ηλικιωμένοι που ασχολήθηκαν με περισσότερες γνωστικές, σωματικές και κοινωνικές δραστηριότητες κατά τη διάρκεια τριών ετών είχαν μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης άνοιας. Η σύζευξη της σωματικής δραστηριότητας με προκλητικά γνωστικά καθήκοντα και αυξημένες δυνατότητες κοινωνικοποίησης θα οδηγήσει σε μεγαλύτερο όφελος απ' ότι εάν χρησιμοποιηθεί μια μόνο προσέγγιση ως μοναδική παρέμβαση.