(Μια τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή): Ποια η συγκριτική αποτελεσματικότητα στην ανάταξη της σπονδυλικής στήλης έναντι της σπονδυλικής κινητοποίησης, σε σχέση με εικονική θεραπεία (placebo), στη μείωση του πόνου και της αναπηρίας σε χρόνια χαμηλή οσφυαλγία, προσπαθεί να δώσει η παρακάτω τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή.

Επίδραση της σπονδυλικής ανάταξης και της σπονδυλικής κινητοποίησης σε νεαρούς ενήλικες με ήπιο έως μέτριο χρόνιο πόνο στη μέση. Μια τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή

Η χαμηλή οσφυαλγία, είναι πολύ συνηθισμένη αιτία αναζήτησης ιατρικής βοήθειας. Η Χειροθεραπεία (Manual Therapy), είναι μια δημοφιλής θεραπευτική προσέγγιση, ωστόσο λίγες μελέτες συγκρίνουν την αποτελεσματικότητα των τεχνικών σπονδυλικής ανάταξης έναντι των τεχνικών σπονδυλικής κινητοποίησης.

Στόχος της μελέτης ήταν να αξιολογηθεί συγκριτικά η αποτελεσματικότητα της σπονδυλικής ανάταξης έναντι της σπονδυλικής κινητοποίησης, σε σχέση με εικονική θεραπεία ( ψευδές κρύο laser) σε ομάδα νεαρών ενηλίκων με χρόνια χαμηλή οσφυαλγία.

Σχεδιασμός – Μέθοδος

Αυτή η τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή, ελεγχόμενη με εικονική θεραπεία, περιλάμβανε τρείς θεραπευτικές ομάδες και διεξήχθη στο Μυοσκελετικό και Νευρολογικό Ινστιτούτο του Ohio University. Από 4903 ενήλικες που αξιολογήθηκαν για να επιλεγούν, 4741 δεν πληρούσαν τα κριτήρια ένταξης. Τις προϋποθέσεις ένταξης πληρούσαν 162 ασθενείς με χρόνια οσφυαλγία, που τυχαία τοποθετήθηκαν σε μια από τις τρείς ομάδες θεραπείας. Η κλινική δοκιμή ξεκίνησε 1η Ιουνίου 2013 και ολοκληρώθηκε 31η Αυγούστου 2017. Η ανάλυση των δεδομένων έγινε από την 1η Σεπτεμβρίου 2017 έως 20 Ιανουαρίου 2020.

Οι συμμετέχοντες ανάλογα με την ομάδα στην οποία ανήκαν έλαβαν 6 συνεδρίες: 1) σπονδυλικής ανάταξης, 2) σπονδυλικής κινητοποίησης, 3) θεραπεία με ψευδές κρύο laser, σε χρονική περίοδο 3 εβδομάδων.
Τα αποτελέσματα αξιολογήθηκαν με αλλαγές στην αριθμητική κλίμακα βαθμολογίας του πόνου (Numerical Pain Rating Scale – NPRS), τις τελευταίες 7 ημέρες. Η αλλαγή στην αναπηρία αξιολογήθηκε με το ερωτηματολόγιο αναπηρίας Roland-Morris (οι βαθμολογίες κυμαίνονται από 0 έως 24, με τις υψηλότερες βαθμολογίες να είναι ένδειξη μεγαλύτερης αναπηρίας), 48 έως 72 ώρες μετά την ολοκλήρωση των 6 συνεδριών.

Αποτελέσματα

Συνολικά συμμετείχαν 162 ασθενείς, με μέση ηλικία 25 ετών, 92 γυναίκες (57%) με χρόνια χαμηλή οσφυαλγία (NPRS= 4,3). Πενήντα τέσσερεις (54) τυχαία τοποθετήθηκαν στην ομάδα σπονδυλικής ανάταξής, 54 στην ομάδα σπονδυλικής κινητοποίησης και 54 στην ομάδα εικονικής θεραπείας. Δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές όσο αφορά το φύλο, την ηλικία, τον δείκτη μάζας του σώματος, τη διάρκεια των συμπτωμάτων, της κατάθλιψης της κινησιοφοβίας, του τρέχοντα πόνου τις τελευταίες 7 ημέρες και της αυτό-αναφερόμενης αναπηρίας.

Με την ολοκλήρωση των συνεδριών, δεν υπήρξε στατιστικά σημαντική διαφορά, όσο αφορά τον πόνο μεταξύ των ομάδων της σπονδυλικής ανάταξης, της σπονδυλικής κινητοποίησης και της ομάδας εικονικής θεραπείας. Δεν υπήρξε στατιστικά σημαντική αλλαγή στην αυτό-αναφερόμενη αναπηρίας και στις τρείς ομάδες.

Συμπεράσματα

Σύμφωνα με αυτή τη τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή, ούτε η σπονδυλική ανάταξη, ούτε η σπονδυλική κινητοποίηση φάνηκαν να είναι αποτελεσματικές θεραπείες για την ήπια έως μέτρια χρόνια χαμηλή οσφυαλγία σε νεαρούς ενήλικες ασθενείς.

Σχολιασμός

Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης επιβεβαιώνουν αυτά τα οποία ξέρουμε, δηλαδή ο οξύς πόνος, με διάρκεια έως 6 μήνες, τον θεωρούμε «καλό πόνο», καθώς υποδεικνύει δυνητική ή πραγματική βλάβη ιστού, έχοντας προστατευτικό ρόλο, αντίθετα ο χρόνιος πόνος, με διάρκεια περισσότερη των 6 μηνών, αποτελεί έκφραση δυσλειτουργίας του νευρικού συστήματος.

Ο χρόνιος πόνος είναι νόσος που περιλαμβάνει διάφορους μηχανισμούς και πρόκειται για ένα πολύπλοκο βιολογικό, ψυχολογικό και κοινωνικό φαινόμενο. Εκτός της σωματικής πηγής του πόνου, υπάρχουν και άλλες συνιστώσες και επιδράσεις: το ψυχολογικό κομμάτι, το πνευματικό, το πολιτιστικό καθώς και η κοινωνική διάσταση του. Συνδέεται με αρνητικά συναισθήματα, όπως το συναίσθημα του αβοήθητου, αδυναμία, κατάθλιψη, απελπισία, θυμό και έντονο άγχος.

Πραγματικά είναι ουτοπία να πιστεύει κάποιος ότι 6 συνεδρίες σπονδυλικής ανάταξης ή σπονδυλικής κινητοποίησης, είναι σε θέση να έχουν ευεργετικά αποτελέσματα σε περιπτώσεις χρόνιου πόνου. Μόνο τεχνικές που ενισχύουν την ομοιόσταση του οργανισμού, ενισχύουν την λειτουργικότητα του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος, είναι σε θέση σε βάθος χρόνου (τουλάχιστον 6 μηνών) να αντιστρέψουν την κατάσταση για τον ασθενή. Βασικό στοιχείο είναι να αντιληφθούμε, τόσο εμείς οι θεραπευτές, όσο και οι ασθενείς με χρόνιο πόνο, ότι πρόκειται για «μαραθώνιο» και όχι «αγώνα ταχύτητας».