ΤΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΣΤΡΕΣ ΑΠΑΙΤΕΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ!

Τα προβλήματα με τα οποία μπορεί ο καθένας να βρεθεί αντιμέτωπος στο χώρο εργασίας του είναι σοβαρό ζήτημα, με επιπτώσεις τόσο στις διαπροσωπικές σχέσεις, στην παραγωγικότητα και την απόδοση, όσο και στην ψυχική και ψυχολογική του κατάστασή.

Η αγένεια και η απουσία καλών σχέσεων με τους συναδέλφους απασχολεί σοβαρά περίπου το 90% των εργαζομένων, σύμφωνα με έρευνες. Η αγένεια εύκολα μετατρέπεται σε επιθετικότητα, ενώ μικρά πράγματα που μπορεί να ενοχλούν, αλλά με πρώτη ματιά φαντάζουν ανώδυνα, όταν επαναλαμβάνονται για μεγάλα χρονικά διαστήματα ενδεχομένως να προκαλέσουν αντιπαλότητα και να οδηγήσουν στην δημιουργία κλίματος εχθρότητας στον εργασιακό χώρο, και άγχους στο άτομο. Ακόμη, ο εκφοβισμός και οι προσβολές συχνά αναφέρονται ως αιτίες εμφάνισης εργασιακού στρες. Όλα αυτά ενδέχεται να δημιουργήσουν τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά προβλήματα με απρόβλεπτες συνέπειες. Άλλωστε το άγχος είναι μία κατάσταση η οποία συνοδεύεται από ψυχολογικές και κοινωνικές επιπτώσεις και εμφανίζεται σε άτομα που αισθάνονται ανίκανα να γεφυρώσουν το κενό ανάμεσα στις απαιτήσεις και τις προσδοκίες με τις οποίες έρχονται αντιμέτωπα. Και φυσικά, διαφορετικά άτομα αντιδρούν με διαφορετικό τρόπο σε παρόμοιες καταστάσεις, ενώ ακόμη και το ίδιο άτομο ενδέχεται να αντιμετωπίσει την ίδια κατάσταση με διαφορετικό τρόπο σε άλλη περίοδο της ζωής του. Το άγχος δεν είναι ασθένεια. Παρατεταμένη, όμως, έκθεση του ατόμου σε αυτό μπορεί να μειώσει την αποδοτικότητά του στην εργασία, ή και να επηρεάσει αρνητικά την υγεία του.

Το εργασιακό άγχος μπορεί να προκληθεί από διάφορους παράγοντες, όπως το αντικείμενο και ο τρόπος οργάνωσης της εργασίας, το περιβάλλον, αλλά και η φτωχή επικοινωνία στο χώρο εργασίας. Επίσης, το εργασιακό στρες μπορεί να θεωρηθεί η αιτία, ή και το αποτέλεσμα πολλών καταστάσεων και ενδεχομένως να αποτελέσει το γενεσιουργό αίτιο πολλών ασθενειών και διαταραχών. Από την άλλη μεριά όμως, δεν αποκλείεται το εργασιακό στρες να είναι και το αποτέλεσμα μιας πορείας ζωής. Μιας ζωής που δεν μας επιτρέπει να πούμε «όχι» σε κανένα συνάδελφο, να μην στεναχωρήσουμε ή δυσαρεστήσουμε υφιστάμενο ή προϊστάμενο, να φορτωνόμαστε συστηματικά δουλειά που δεν μας αναλογεί χωρίς διαμαρτυρία, να παίρνουμε την άδειά μας όταν εξυπηρετεί τους υπόλοιπους. Μιας ζωής που δεν μας αφήνει να συζητάμε αυτό που μας ενόχλησε και μας αναγκάζει να το κουβαλάμε κάθε μέρα μαζί μας...

Στην Ευρώπη, το 35 με 40% των υπαλλήλων δηλώνουν ότι υποφέρουν από εργασιακό άγχος, με τους Έλληνες να κατέχουν την πρωτιά με ποσοστό άνω του 60%.

Όταν, όμως, μιλάμε για εργασιακό στρες και την διαχείρισή του, επικεντρωνόμαστε στο άτομο και όχι στις επιχειρήσεις όπου εργάζεται το άτομο. Αλλά το κλειδί για την πρόληψη του εργασιακού άγχους και των ψυχοκοινωνικών κινδύνων που απορρέουν από αυτό κρύβεται στην επιχείρηση και στην οργάνωση της εργασίας. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η πρόληψη, όπως και σε άλλες ανάλογες περιπτώσεις τής ζωής, είναι προτιμότερη από την θεραπεία!.

Τι μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε τον εαυτό μας;

Καταρχήν, θα πρέπει να διερευνήσουμε ποια είναι η πηγή τού άγχους στη δουλειά μας, ώστε να λάβουμε τα κατάλληλα μέτρα. Αν καταλήξουμε ότι το άγχος δεν οφείλεται σε αρνητικά συναισθήματα απέναντι στην καριέρα μας, αλλά απέναντι στη συγκεκριμένη εργασία, μπορούμε να προχωρήσουμε σε βελτιώσεις του καθημερινού μας προγράμματος προκειμένου να μειώσουμε τα επίπεδα του άγχους.
Τέτοιες βελτιωτικές κινήσεις μπορεί να αφορούν:

την αύξηση των ωρών ξεκούρασης,
την ώρα αναχώρησης από το σπίτι για την δουλειά,
την προετοιμασία από την προηγουμένη, ώστε να μην ψάχνουμε τι θα φορέσουμε τελευταία στιγμή,
τον προγραμματισμό, ώστε να έχουμε αρκετό χρόνο να ετοιμαστούμε και να μην ξεκινάμε με άγχος για την εργασία μας,
τη δημιουργία λίστας με τα εργασιακά μας καθήκοντα στην αρχή κάθε μέρας, ώστε να δουλεύουμε με πρόγραμμα.

Έτσι, θα καταφέρουμε να διατηρούμε το άγχος σε ελεγχόμενα επίπεδα και να απολαμβάνουμε περισσότερο την καριέρα μας. Παράλληλα, πρέπει να φροντίζουμε τον εαυτό μας κάνοντας συχνά διαλείμματα για να αποφορτιζόμαστε από την ένταση της δουλειάς, να γυμναζόμαστε ώστε να «ξεδίνουμε», και να προσέχουμε τη διατροφή μας. Αν, μάλιστα, καταφέρουμε να ελέγχουμε την ένταση των συναισθηματικών μας αντιδράσεων, να μην προσπαθούμε να ευχαριστήσουμε τους πάντες, αν μπορέσουμε να βάλουμε προτεραιότητες στο τι είναι πραγματικά επείγον και απαραίτητο και αρχίσουμε να βλέπουμε όσα συμβαίνουν γύρω μας -και κυρίως στην εργασία μας- από την θετική τους πλευρά, τότε σίγουρα θα έχουμε κατορθώσει καίριο χτύπημα κατά του εργασιακού μας στρες.

Θα πρέπει να σημειώσουμε επίσης, ότι για την αντιμετώπιση του άγχους μπορούμε να χρησιμοποιούμε τεχνικές χαλάρωσης και διαλογισμό που μειώνουν την ένταση στους μυς και βοηθούν την αναπνοή να επανέλθει στον φυσιολογικό ρυθμό της. Έστω και 10 λεπτά την ημέρα είναι αρκετά και βοηθούν σημαντικά στη μείωση των σωματικών συμπτωμάτων τού άγχους. Θα πρέπει, βέβαια, να αποφεύγονται τα οινοπνευματώδη, το τσιγάρο και η κατανάλωση μεγάλης ποσότητας καφεΐνης καθώς όλα έχουν την τάση να αυξάνουν οποιοδήποτε σωματικό σύμπτωμα του άγχους. Σημαντικά στην αντιμετώπιση του άγχους και επομένως και του εργασιακού στρες είναι η ξεκούραση, αλλά και το να μην διαταράσσεται το πρόγραμμα του ύπνου μας. Δεν θα πρέπει βέβαια να ξεχνάμε ότι η εξομάλυνση του άγχους δεν είναι κάτι που πετυχαίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη. Ωστόσο, με την βοήθεια του ειδικού θεραπευτή είναι σχετικά εύκολο να ανακουφισθούμε από τα αρνητικά μας αισθήματα· και να μπορέσουμε πολύ γρήγορα να απαλλαγούμε από την κορύφωση του άγχους που γίνεται με την έκρηξη πανικού. Γι' αυτό, όμως, απαιτούνται σταθερές και επίμονες προσπάθειες, ώστε η βελτίωση να σταθεροποιηθεί μέσα μας.